Recherche

Eetstoornissen bij Kinderen en Adolescenten Wat zijn eetstoornissen?Een eetstoornis  is een "abnormaal" eetgedrag dat gepaard gaat met grote psychische nood, dat langdurig aanhoudt en ernstige gevolgen kan hebben voor de gezondheid van het individu. Bij deze vorm van mentale aandoeningen zijn de houdingen ten opzichte van het eigen lichaam, gewicht en voedsel verstoord. Ook de psychosociale werking en de kwaliteit van leven worden sterk aangetast.Eetstoornissen komen meestal voor in de adolescentie en treffen voornamelijk meisjes. Ze kunnen echter ook voorkomen bij jongens en kunnen zich zowel in de kindertijd als op volwassen leeftijd manifesteren. Conseils aux Parents De vroege identificatie van waarschuwingssignalen is cruciaal voor een effectieve interventie. Ouders moeten alert zijn op de volgende veranderingen bij hun kinderen:Veranderingen in eetgewoontenObsessie met gewicht en uiterlijkGewichtsverliesTekenen van sociale en/of familiale terugtrekkingVeranderingen in stemming: verdriet, prikkelbaarheid, angst, perfectionismeLaag zelfbeeld Tijd is een bepalende factor bij de behandeling van eetstoornissen. Een snelle diagnose kan ernstige gezondheidsproblemen voorkomen, zoals:Stopzetting van de puberale en ontwikkelingsgroeiHartproblemenBotbreekbaarheidHaaruitvalTandbeschadigingIndicatiesAls u vermoedt dat uw kind of tiener een eetstoornis heeft, is een snelle medische consultatie van groot belang. Huisartsen, kinderartsen of andere eerstelijnszorgverleners kunnen doorverwijzen naar gespecialiseerde instellingen, zoals het Kinderziekenhuis (HUDERF) of het Erasmusziekenhuis.Bij HUDERF biedt Silvana Fuso, specialist in eetstoornissen, een innovatieve benadering voor de behandeling van deze aandoeningen. Door middel van Family Based Therapy (FBT) betrekt zij actief de ouders bij het therapeutische proces, waardoor de noodzakelijke familiale ondersteuning voor herstel wordt geboden.Voor een afspraak:Kinderziekenhuis (HUDERF)Dienst Kinder- en Jeugdpsychiatrie van het Universitair Kinderziekenhuis: +32 2 477 3180AfspraakformulierErasmusziekenhuis: EMC Consultatie Kinder- en JeugdpsychiatrieSecretariaat: +32 2 555 32 96Afspraakformulier 

Face à l’augmentation préoccupante des Troubles du comportement alimentaire (TCA) chez les adolescents et jeunes adultes, l’Hôpital Erasme (H.U.B) prend une position stratégique : depuis avril 2025, il est désigné centre de référence régional et suprarégional pour les cas complexes de TCA, dans le cadre d’un nouveau trajet de soins coordonné, multidisciplinaire et pris en charge par l’INAMI. Ce dispositif s’adresse aux jeunes de 0 à 23 ans, avec un objectif clair : ne plus laisser les familles seules face à ces troubles souvent invisibles, mal compris, mais toujours graves Notre rôle est autant clinique que soutenant et structurant : accompagner les jeunes, les familles, mais aussi aider les professionnels dans les trajets de soins complexes  Dr Judith Dereau pédopsychiatre référente TCA à l’H.U.B Une pathologie en pleine expansionLes chiffres parlent d’eux-mêmes. Selon les données publiées par Sciensano en 2024, 13 % de la population belge présente une suspicion de TCA. Chez les adolescents, cette proportion atteint 18 % chez les filles, contre 7 % chez les garçons. À Bruxelles, la prévalence est encore plus marquée : 18 %, contre 12 % en Flandre.Anorexie, boulimie, hyperphagie… Derrière ces termes se cache une réalité bien plus vaste que le simple rapport à la nourriture. Les TCA traduisent une détresse profonde, un trouble du rapport au corps, au stress, à l’estime de soi et aux autres. Dans un premier temps, c’est bien souvent à l’adolescence — période de bouleversements identitaires — que ces troubles s’installent silencieusement.Un soin en ambulatoire pour les TCA plus adaptéLongtemps, les jeunes en souffrance se sont retrouvés face à une absence de solution, entre des consultations isolées ou une hospitalisation complète. Il y a un an, la mise en place du trajet de soins ambulatoire, financé et encadré par les autorités fédérales pour garantir un accompagnement progressif, adapté et de proximité, a été une première étape.Depuis ce printemps, il y a un renforcement de l’accompagnement, avec la mise en place de soins ambulatoires régionaux, un accueil thérapeutique à temps partiel, et la désignation de 9 centres de référence en Belgique, dont l’H.U.B, via son Service de Psychiatrie du bébé, de l’enfant, de l’adolescent et du jeune adulte — à cheval sur l’Hôpital Universitaire des Enfants Reine Fabiola (HUDERF) et l’Hôpital Erasme. L’H.U.B proposera son expertise aux patients et aux professionnels.« Notre rôle est autant clinique que soutenant et structurant : accompagner les jeunes, les familles, mais aussi aider les professionnels dans les trajets de soins complexes », souligne la Dr Judith Dereau, pédopsychiatre référente TCA à l’H.U.B.En tant que centre de référence, l’équipe travaillera avec toutes les régions et pourra s’occuper des cas les plus sévères. Au niveau bruxellois, l’H.U.B est heureux d’annoncer un partenariat avec l’UZ Brussel pour proposer un accueil à temps partiel spécialisé et multilingue qui sera mis en place très prochainement. Un maillage territorialCe nouveau trajet de soins repose sur un réseau solide et articulé :au premier niveau, les médecins généralistes, avec les psychologues et les diététiciens conventionnés, soutenus par les EMAS (Équipes Multidisciplinaires Ambulatoires de Soutien), trajet de soins pris en charge financièrement,au second, les équipes de traitement à temps partiel des réseaux SMEA (Santé Mentale Enfants et Adolescents), avec des offres thérapeutiques dans chaque région,au dernier niveau, les centres spécialisés comme l’H.U.B.Mais pour que cette réforme porte ses fruits, un défi subsiste : faire évoluer les mentalités. Les TCA ne sont pas des troubles simples, mais des pathologies complexes et parfois mortelles. Dans les situations les plus sévères, en plus des complications somatiques, le suicide est aussi un risque. Il est urgent de détecter tôt et d’agir vite.Lien INAMI : Prise en charge des troubles du comportement alimentaire pour les jeunes jusqu’à 23 ans inclus | INAMI Lien H.U.B : https://www.erasme.be/fr/centre-pluridisciplinaire-ambulatoire-specialise-tca

Wat is eiceldonatie? Eiceldonatie bestaat sinds 1984 in het Erasme-ziekenhuis en heeft tot op heden duizenden vrouwen wereldwijd geholpen om moeder te worden. In België, volgens de wet op Medisch Begeleide Voortplanting (MBV), aanvaarden centra aanvragen tot de leeftijd van 45 jaar en kan de donatieprocedure plaatsvinden tot 47 jaar.In welke gevallen kom ik in aanmerking?Eiceldonatie wordt voorgesteld wanneer de oorzaak van uw infertiliteit een zeer lage eicelkwaliteit is, ondanks het feit dat u nog menstruele cycli heeft (dit wordt ovarieel falen of ovariuminsufficiëntie genoemd), of wanneer uw eierstokken geen follikels meer bevatten en niet langer functioneren (menopauze).Sommige patiënten kiezen voor eiceldonatie om de overdracht van een genetische aandoening aan hun nageslacht te vermijden.Wie zijn de donoren?Vrouwen die zich spontaan aanmelden bij Erasme of bij de eicelbank Gametia.Vrouwen die gemotiveerd zijn door een naaste die eiceldonatie nodig heeft en die hun eicellen willen schenken aan de MCH-bank van Erasme. Hun eicellen, verkregen na een stimulatiecyclus, worden anoniem verdeeld onder meerdere vrouwen met dezelfde indicatie als hun vriend(in)/familielid. Hun naaste kan op zijn beurt anoniem meerdere opeenvolgende donaties ontvangen. Dit noemen wij een kruisdonatie.Elke vrouw die eiceldonatie nodig heeft, kan zich inschrijven op een wachtlijst. De meeste vrouwen verkiezen echter zelf een donor aan te brengen om de wachttijd en de kosten te beperken en hun slaagkansen te verhogen.Gerichte donatieGerichte donatie is ook mogelijk in de Fertiliteitskliniek van het Erasme Ziekenhuis. In dit geval ontvangt u uitsluitend de eicellen van uw eigen donor, bijvoorbeeld een zus, vriendin of nicht, wanneer genetische afstamming belangrijk voor u is.Anonieme donatieVolgens de Belgische wet is anonimiteit definitief. Dit betekent dat ook uw kind op volwassen leeftijd de identiteit van de donor niet kan achterhalen.Koppels kiezen voor anonieme donatie omdat zij vinden dat de rol van de donor duidelijker blijft wanneer er geen biologische of relationele band bestaat.Bij anonieme kruisdonatie is herhaaldelijke toegang tot eicellen mogelijk, wat de kans op zwangerschap verhoogt in vergelijking met gerichte of eenvoudige anonieme donatie.Fysieke kenmerken van de vrouw/het koppel worden geregistreerd om een passende match tussen donor en ontvanger te maken. Begeleiding en zorg Criteria voor donorenAnonieme donoren: 20–34 jaar (boven 35 jaar daalt de ovariumrespons en het succes).Gerichte donatie: tot 38 jaar, met minstens één eigen kind.Medisch onderzoek van de donorEvaluatie van de ovariële reserve (bloedonderzoek en echografie).Gynaecologische evaluatie van contra-indicaties en uitleg over de behandeling.Genetisch consult om overdraagbare aandoeningen uit te sluiten.Bij anonieme donatie ondergaan alle donoren een carrier screening (meer dan 1.000 zeldzame maar ernstige genetische aandoeningen), ook aangeboden aan het ontvangende koppel. Dit onderzoek is duur en vergt 2 tot 4 maanden.Volgens de Belgische wet is een voorafgaand psychologisch gesprek verplicht voor elke gametendonatie. Dit gesprek waarborgt motivatie, geïnformeerde toestemming en afwezigheid van druk.In ons centrum is minstens één psychologisch gesprek verplicht, met mogelijkheid tot verdere begeleiding tijdens en na de behandeling of zwangerschap.Behandeling en slaagkansenDe donor ondergaat een gecontroleerde ovariumstimulatie, vergelijkbaar met een klassieke IVF-behandeling.De ontvanger krijgt oestrogeen en progesteron voor de rijping van het endometrium. Bij zwangerschap wordt de behandeling gedurende 3 maanden voortgezet.Steeds meer wetenschappelijke gegevens pleiten voor embryotransfer in een natuurlijke cyclus. Het embryo wordt dan ingevroren en vijf dagen na de ovulatie van de ontvanger teruggeplaatst.De zwangerschapskans per poging is doorgaans hoger dan bij klassieke IVF. De belangrijkste bepalende factor is de leeftijd van de donor.Welke ondersteuning kan ik krijgen?Psychologische begeleiding helpt bij het omgaan met emotionele belasting door infertiliteit en MBV, met aandacht voor het toekomstige kind.Gespecialiseerde fertiliteitspsychologen werken samen met uw gynaecoloog voor een multidisciplinaire aanpak.Vragen over communicatie met de omgeving en het kind krijgen bijzondere aandacht.Fertidata Een nationale Belgische applicatie beheerd door Sciensano die het aantal gezinnen per donor beperkt tot zes. Advies Anonieme kruisdonatie biedt de hoogste slaagkans tegen de laagste kost, maar vereist openheid over infertiliteit en verwerking van genetisch ouderschap. Ons medisch-psychologisch team kan hierbij begeleiden. Focus Samenwerking met eicelbank GametiaSamenwerkingen met Cryos en FertibankProgramma voor anonieme donorwerving (18–34 jaar, vergoeding €1.000 per cyclus) Wetenschappelijk onderzoek Embryotransfer in natuurlijke cycliStudie naar endometrium-luteïnisatie met progesteron zonder ovulatiepiek (Dr Amirgholami- Prof Delbaere)  Onze specialisten Kruisdonatie wordt in België uitsluitend uitgevoerd in het ErasmeziekenhuisGenetische matching mogelijk via Begecs.Geassocieerde dienstenAdministratief contact: Linda GouinDienst Gynaecologie-VerloskundePr. Anne DELBAEREPr. Fabienne DEVREKER Dr. Soraya AMIRGHOLAMIDr. Catherine HOUBADr. Caroline LECOCQ PsychologenDienst GeneticaKlinisch genetici:Pr. Guillaume SMITSPr. Isabelle VANDERNOOTDr. Sandra COPPENSVerantwoordelijken genetica:Adeline BUSSON  Marie-Laure GRENET  Marie BRUNEAUAlice LE MORILLON 

13/03/2023 Naar aanleiding van de Internationale Dag van de Rechten van de Vrouw (8 maart) positioneert het H.U.B (academisch ziekenhuis Brussel, koepel van Erasmeziekenhuis, Jules Bordet Instituut en Kinderziekenhuis) zich – als centrum voor uitmuntendheid in de zorg en als werkplek – rond het thema van gynaecologische en verloskundige gewelddadigheid tegenover vrouwen. Dit geweld is een realiteit. Het bestaat en het vindt plaats, al dan niet bedoeld. Wij moeten de kwaal kunnen benoemen en de geneeskunde blijven ontwikkelen aan de hand van ervaringen van patiënten.    Anne Delbaere, Clotilde Lamy, Isaline Gonze, Anne Holoye, Maxime Fastrez & Philippe Simon   De medicalisering van de bevalling, in combinatie met de vooruitgang in de medische zorg, betekende een reusachtige stap om zowel de moeder- en kindersterfte als de bevallingsgerelateerde complicaties aanzienlijk terug te dringen. Een en ander ging gepaard met nieuwe medische technieken, handelingen en benaderingen (episiotomie, keizersnede, …) die bij de patiënte erg gewelddadig kunnen overkomen en tot een negatieve perceptie van de bevalling kunnen leiden. Vaak worden deze ingrepen te snel uitgevoerd en zouden ze zelfs vermeden kunnen worden. De WGO waarschuwt voor een buitensporig gebruik van deze praktijken en pleit voor een maximaal “positieve bevallingservaring”. Het medische team, de structuur en de instelling maken integraal deel uit van deze ervaring.  De praktijken in de gynaecologie en de verloskunde evolueren door de tijd. Vanuit het standpunt van het medisch korps worden gangbare praktijken van enkele decennia geleden vandaag nauwelijks nog gebruikt. Met de evolutie van de wetenschappelijke kennis wordt de gynaecologische en verloskundige geneeskunde steeds nauwkeuriger en persoonlijker. Wat de patiëntes aangaat, is de mondigheid toegenomen: vrouwen durven steeds meer hun gewaarwordingen te uiten. Gezien de ervaring van zorgverleners én patiënten worden de handelingen van indertijd, zoals systematisch vaginaal toucher, vandaag niet meer toegepast. Niets is voor altijd: de geneeskunde zal zich blijven ontwikkelen. Er wordt steeds meer informatie uitgewisseld tussen vrouwen, of tussen vrouwen en zorgverleners, en dit zal leiden tot nog beter begrip van de uiteenlopende gevoelens van elke patiënte.   Dialoog, wederzijds respect en vertrouwen tussen de zorgverlener en de vrouw vormen de basis voor respectvolle verzorging volgens haar behoeften. In onze instellingen zijn patiënten actieve partners in hun eigen zorg, zowel wat het ouderschapsproject aangaat als wat betreft het geboorteplan of de keuze tussen meerdere therapeutische opties voor diverse gynaecologische pathologieën. Dankzij deze dialoog spelen onze patiëntes een steeds belangrijkere rol bij de keuze van de behandelingen die ze zullen ondergaan. De diverse klinieken en de functionele eenheid van de afdeling zijn verankerd in een aanpak van integratie van menselijke aspecten en respect voor patiënten. Overleg is essentieel. Dit vloeit voort uit de vaste wil van beide partijen om samen vooruitgang te boeken in deze levensprojecten.   Gezien de humanistische waarden van onze instellingen verbinden wij ons ertoe om de gynaecologen, verloskundigen, vroedvrouwen en verpleegkundigen van morgen op te leiden met oog voor deze bijzondere aandacht voor de relatie tussen zorgverleners en patiënten, voor communicatie, voor het concept ‘geïnformeerde toestemming’ en voor de bevordering van de menselijke benadering in de zorg. De opleiding van de zorgverleners overschrijdt de grenzen van het ziekenhuis. Daarom steunen wij ook de beroepsverenigingen die bijdragen tot de algemene evolutie van hun beroep door het delen van expertise. Wij moedigen de patiëntes aan om na te denken over hun geboorteplan. Wij bespreken alle cases dagelijks in team om de delicate situaties te analyseren, vooral wat betreft noodingrepen of moeilijke ervaringen tijdens consultaties of tijdens technische procedures. De instemming van de patiëntes is voor ons een concept van het hoogste belang.  Wij vinden het belangrijk om met de patiënte haar ervaringen en gevoelens te bespreken, en samen zo goed mogelijk te anticiperen op situaties die zich kunnen voordoen (zelfs de meest ernstige), en hoe we in die gevallen zullen reageren. We voeren deze gesprekken welwillend en transparant. We moedigen elke arts en elke zorgverlener aan om hun tijd te nemen om naar elke patiënte te luisteren.    Vrouwenrechten, dat betekent ook het recht op een gynaecologische en verloskundige zorg waarbij met respect geluisterd wordt naar fysieke en psychologische behoeften. Voor vrouwen betekent het ook zo goed mogelijk voor zichzelf te zorgen, hun gynaecologische gezondheid op te volgen en keuzes te maken waar ze volledig achter staan, bijvoorbeeld inzake moederschap, weigering van moederschap, of anticonceptie. Dialoog is een proces in twee richtingen, de combinatie van de ervaringen van zorgverlener en patiënte, om tot een partnerschap te komen waaruit de best mogelijke zorg voortvloeit, met respect voor de autonomie van de patiënte in haar beslissingen.